ارتباط خواب ضعیف با اختلال در سیستم دفع زباله مغز

محققان دانشگاه هنگ کنگ (HKU) اعلام کردند که خواب ضعیف در بزرگسالان مسن‌تر با اختلالات در “سیستم دفع زباله” مغز ارتباط دارد.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که خواب ضعیف در بزرگسالان مسن‌تر باعث اختلال در سیستم گلیmphatic مغز می‌شود، که مسئول پاک‌سازی مواد زائد و سموم مضر است. محققان دریافتند که کاهش کیفیت خواب منجر به اختلال در این سیستم حیاتی می‌شود و ممکن است خطرات کاهش حافظه و مشکلات شناختی را افزایش دهد.

با استفاده از تصویربرداری پیشرفته مغزی در 72 بزرگسال مسن، این تحقیق نشان داد که خواب ضعیف به طور منفی بر ارتباطات درون شبکه‌های مغزی مرتبط با عملکرد حافظه تاثیر می‌گذارد. این نتایج اهمیت حفظ بهداشت خواب مناسب برای حمایت از سلامت مغز و سالمندی سالم را برجسته می‌کند.

1. خواب و سلامت مغز: کیفیت ضعیف خواب سیستم گلیmphatic مغز را مختل می‌کند، سیستمی حیاتی برای پاک‌سازی پروتئین‌های مضر.
2. تاثیر شناختی: فعالیت غیرنرمال سیستم گلیmphatic به دلیل خواب ضعیف با کاهش حافظه در بزرگسالان مسن‌تر مرتبط است.
3. شبکه‌های عصبی: کیفیت خواب به طور مستقیم بر شبکه‌های مغزی تاثیر می‌گذارد و سلامت شناختی و فرآیند سالمندی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

یک مطالعه اخیر به رهبری پروفسور تاتیای M.C. لی، استاد تمام روان‌شناسی علمی و روان‌شناسی بالینی و استاد می روان‌شناسی عصبی در دانشگاه هنگ کنگ، بینشی ارزشمند درباره چگونگی تأثیر کیفیت خواب بر عملکرد مغز ارائه می‌دهد.

مطالعات زیادی خواب ضعیف را با کاهش عملکرد مغز مرتبط دانسته‌اند. تیم پروفسور لی بر روی سیستم گلیال-لنفاوی (گلیفماتیک) تمرکز کرد، که یک مسیر انتقال مایع است و نقش حیاتی در پاکسازی زباله‌ها از مغز دارد. کارایی این سیستم عامل حیاتی برای سلامت مغز است، به ویژه در جمعیت‌های در حال پیری.

پروفسور لی و تیم تحقیقاتی‌اش به دنبال درک رابطه بین سیستم گلیفماتیک و مغز در افرادی با خواب ضعیف بودند که زمینه‌ساز کاهش حافظه است. اختلال در سیستم گلیفماتیک منجر به تجمع پروتئین‌های سمی می‌شود و این فرآیند اخیراً در چندین اختلال عصبی مانند بیماری آلزایمر، پارکینسون و صرع نقش داشته است.

پروفسور لی گفت: “کیفیت خواب، فعالیت‌های مغزی و عملکرد گلیفماتیک به هم مرتبط هستند. درک اینکه چگونه کیفیت خواب بر سیستم گلیفماتیک و شبکه‌های مغزی انسان تأثیر می‌گذارد، بینش ارزشمندی در مورد مکانیسم‌های نوروفیزیولوژیکی تغییرات حافظه مرتبط با سن ارائه می‌دهد.”

تیم تحقیقاتی 72 بزرگسال مسن را با استفاده از اسکن‌های MRI عملکردی و ضبط خواب مورد مطالعه قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد که کیفیت خواب ضعیف بر عملکرد طبیعی مغز تأثیر منفی می‌گذارد و سیستم گلیفماتیک بازسازی‌کننده را غیرفعال می‌کند.

پروفسور لی گفت: “نتایج به وضوح تأثیر خواب بر شبکه مغز انسان از طریق سیستم گلیفماتیک را نشان می‌دهد که به نوبه خود بر عملکرد حافظه در بزرگسالان مسن تأثیر می‌گذارد.”

پروفسور لی افزود: “بنابراین، حفظ عملکرد کارآمد گلیفماتیک به نظر می‌رسد که برای ترویج پیری سالم ضروری است.”

نتایج این مطالعه شواهد مهمی را اضافه می‌کند که کیفیت خواب از طریق روابط عصبی بنیادی بر سلامت شناختی تأثیر می‌گذارد.

پروفسور لی اشاره کرد: “اختلال در حافظه یکی از شکایت‌های رایج در میان بزرگسالان مسن با کیفیت خواب ضعیف است.”

او افزود: “نتایج ما دیدگاه جدیدی در مورد تعامل بین خواب، سیستم گلیفماتیک و شبکه‌های مغزی چندوجهی ارائه می‌دهد.”

این مطالعه اخیراً در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است و مقاله‌ای با عنوان “تأثیرات خواب بر عملکرد گلیفماتیک و شبکه مغزی چندوجهی انسان که بر حافظه در بزرگسالان مسن تأثیر می‌گذارد” را شامل می‌شود.

چکیده

تأثیر خواب بر عملکرد گلیفماتیک و شبکه‌های چندوجهی مغز انسان در تأثیرگذاری بر حافظه در بزرگسالان مسن

درک چگونگی تأثیر خواب بر سیستم گلیفماتیک و شبکه‌های مغزی انسان برای روشن کردن مکانیسم‌های نوروفیزیولوژیکی که پشت کاهش حافظه مرتبط با پیری قرار دارد، بسیار مهم است.

ما یک مجموعه داده چندوجهی که از طریق تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و ضبط پلی‌سومنوگرافی از 72 بزرگسال مسن جمع‌آوری شده بود، تحلیل کردیم. یک نمایه از عملکرد گلیفماتیک از طریق تحلیل تصویر تنش انتشار در طول فضای پری‌واسلار (DTI-ALPS) به دست آمد.

شبکه‌های مغزی ساختاری و عملکردی بر اساس داده‌های MRI ساخته شدند و پیوند بین این دو شبکه (پیوند SC-FC) نیز محاسبه شد. تحلیل‌های همبستگی نشان داد که DTI-ALPS با اندازه‌گیری‌های کیفیت خواب (به عنوان مثال، شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) و شاخص آپنه-هیپوپنه) همبستگی منفی دارد.

در مورد شبکه‌های مغزی انسان، DTI-ALPS با قدرت هر دو اتصال عملکردی (FC) و اتصال ساختاری (SC) که شامل مناطقی مانند ژیرس میانه زمانی و ژیرس پاراهیپوکامپال می‌شود، مرتبط بود. همچنین، این نمایه با پیوند SC-FC اتصالات ریچ‌کلاب نیز ارتباط داشت.

علاوه بر این، ما دریافتیم که DTI-ALPS به‌طور مثبت ارتباط بین کیفیت خواب و پیوند SC-FC ریچ‌کلاب را میانجی‌گری می‌کند. پیوند SC-FC ریچ‌کلاب به‌طور بیشتر ارتباط بین DTI-ALPS و عملکرد حافظه را در افراد خواب خوب میانجی‌گری می‌کند، اما در افراد خواب ضعیف این ارتباط وجود نداشت.

نتایج نشان می‌دهند که در خواب ضعیف، رابطه مختل‌شده‌ای بین سیستم گلی‌مپاتیک و مغز وجود دارد که این اختلال منجر به کاهش حافظه می‌شود.

یافته‌های ما شواهد مهمی را ارائه می‌دهند که کیفیت خواب از طریق روابط عصبی زیرین و تعامل بین سیستم گلی‌مپاتیک و شبکه‌های مغزی چندوجهی بر سلامت شناختی تأثیر می‌گذارد.

لینک منبع خبر : neurosciencenews