مریخ هر چند سال یکبار به طور باورنکردنی زمین را تکان می‌دهد، به گزارش خبرنگار فناوری هامپوئیل. یک مطالعه جدید نشان داده است که گرانش سیاره سرخ هر ۲.۴ میلیون سال یکبار بر دریاها، آب، و هوای سیاره ما تأثیر می‌گذارد. آیا تعامل بین مدار زمین و مریخ می‌تواند بر گردش اعماق دریاهای زمین تأثیر بگذارد؟ یک مطالعه جدید یک چرخه ۲.۴ میلیون ساله مرتبط با جریانات اعماق دریا و مدارهای زمین و مریخ را کشف کرده است. به نقل از آی‌ای، پژوهشگران دانشگاه‌های سیدنی استرالیا و سوربن فرانسه به بررسی سوابق زمین‌شناسی گذشته در اعماق دریا پرداختند تا ارتباط مرموز بین مدارهای آسمانی و جزر و مد گردش اعماق اقیانوس را کشف کنند. پژوهشگران می‌گویند ما از یافتن این چرخه‌های ۲.۴ میلیون ساله در داده‌های رسوبی اعماق دریا شگفت‌زده شدیم. آدریانا دوتکیوویچ از دانشگاه سیدنی و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: تنها یک راه برای توضیح آنها وجود دارد: آنها با چرخه‌هایی در تعاملات مریخ و زمین که به دور خورشید می‌چرخند، مرتبط هستند. طبق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران، آنها همچنین ارتباط بین زمان پرتوهای خورشیدی بیشتر و محیط گرمتر را کشف کردند.
چرخه‌های بزرگ نجومی
در این مطالعه، پژوهشگران از بیش از ۵۰ سال داده‌های حفاری علمی از سراسر جهان بهره بردند. هدف این مطالعه، بررسی قدرت جریان‌های اعماق دریا در طول زمان و ارتباط آن با تأثیرات اقلیمی آینده بود. جالب اینجاست که دانشمندان تغییراتی در جریان‌های اعماق دریا در یک دوره ۲.۴ میلیون ساله کشف کردند که به عنوان چرخه‌های بزرگ نجومی شناخته می‌شوند. این پژوهشگران این چرخه را به تعامل زمین و مریخ با خورشید مرتبط دانسته‌اند. علاوه بر این، این پدیده چرخه‌ای به ندرت در پرونده‌های زمین‌شناسی شناسایی شده است. دیتمار مولر، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه سیدنی، توضیح داد: “میدان‌های گرانشی سیارات در منظومه شمسی با یکدیگر تداخل دارند و این برهم‌کنش که تشدید نامیده می‌شود، گریز از مرکز سیاره را تغییر می‌دهد که معیاری برای نزدیک بودن مدارهای آنها به دایره است.”
گرداب‌های عمیق اقیانوسی
این تحقیق نشان داد که چرخه‌های گرمتر با گردش شدیدتر در اعماق اقیانوس، به‌ویژه ایجاد گرداب‌های عمیق در اقیانوس‌ها مرتبط است. این گرداب‌ها بزرگ و عظیم هستند و در اعماق اقیانوس‌ها شکل می‌گیرند.
همانطور که در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران ذکر شده، این پدیده معمولاً منجر به فرسایش بستر دریا و ایجاد مقادیر زیادی رسوب به نام contourites می‌شود.
پژوهشگران بر اساس داده‌های اعماق دریا از ۶۵ میلیون سال گذشته نتوانستند که اقیانوس‌های گرمتر گردش عمیق‌تری داشته باشند. این موضوع به طور بالقوه از رکود اقیانوس جلوگیری می‌کند.
این گرداب‌ها ممکن است در جبران رکود اقیانوس‌ها کمک کرده باشند، که بسیاری از دانشمندان پس از کند شدن گردش واژگونی اقیانوس اطلس (AMOC) انتظار دارند اتفاق بیفتد. AMOC یک سیستم وسیع از جریان‌های اقیانوسی است که آب گرم را از مناطق استوایی به اقیانوس اطلس شمالی می‌برد و وظیفه هدایت جریان گلف استریم و حفظ آب و هوای گرم اروپا را بر عهده دارد.
ما می‌دانیم که حداقل دو مکانیسم جداگانه وجود دارد که به اختلاط قوی آب در اعماق اقیانوس کمک می‌کند. AMOC یکی از این مکانیسم‌هاست، اما به نظر می‌رسد که گرداب‌های اعماق اقیانوس نیز نقش مهمی در حفظ تهویه اقیانوس و آب و هوای گرم دارند. البته از نظر جابجایی توده‌های آب از عرض‌های جغرافیایی پایین به عرض‌های جغرافیایی بالا و بالعکس این تاثیر مشابه با AMOC نخواهد بود.
این تیم تأکید می‌کند که پیامدهای بلندمدت این چرخه‌ها که بر پویایی اعماق اقیانوس و حیات دریایی تأثیر می‌گذارد، کاملاً شناخته شده نیست.
با این حال، این تحقیق جدید مدل‌های آب و هوایی را بهبود می‌بخشد و برای درک و پیش‌بینی دقیق‌تر آنها اهمیت دارد.
این یافته‌ها در مجله Nature Communications منتشر شده است.
نظرات کاربران