شهردار مراغه درباره محوطه‌سازی پارک موزه اوحدیه که با اعتباری بالغ بر ۸۰ میلیارد ریال انجام می‌شود، گفت: عملیات عمرانی به خوبی در حال پیشرفت است و به تازگی دو ملک دیگر نیز خریداری و به این مجموعه فرهنگی و هنری اضافه شده است.
«شهرام مروتی» روز دوشنبه اظهار داشت: محدوده این مجموعه با تلاش شهرداری آزادسازی شده و اکنون مساحت محوطه آن به پنج هزار و ۶۰۰ مترمربع رسیده است.
او افزود: با اضافه شدن فضای مقبره و چهار ساختمان مسکونی که در برنامه تملک قرار دارند، مساحت پارک موزه به حدود هفت هزار و ۵۰۰ مترمربع افزایش خواهد یافت.
مروتی ادامه داد: شهرداری مراغه در سال جاری ۱۰۰ میلیارد ریال از اعتبارات داخلی را برای تملک و آزادسازی این محوطه هزینه کرده است.
او همچنین تصریح کرد: این طرح در صورت صدور مجوز الحاق محوطه مقبره اوحدی از سوی اداره‌کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی، تا پایان سال جاری به بهره‌برداری خواهد رسید.
پارک موزه اوحدیه در نزدیکی تنها موزه ایلخانی کشور واقع شده و در کنار آن، مزار شاعر قرن هشتم «رکن‌الدین اوحدی اصفهانی مراغه‌ای» و همچنین مزار «میرزا حسین کریمی مراغه‌ای» قرار دارد.
موزه ایلخانی؛ نشانه‌ای از بازسازی فرهنگ و تمدن ایران پس از حمله مغول‌ها
موزه مراغه به عنوان نخستین موزه تخصصی دوره ایلخانی در ایران، در سال ۱۳۷۵ تأسیس شد. این موزه به دلیل تمرکز بر آثار ویژه این دوره تاریخی که از هرات تا فرات گسترش داشت، شناخته می‌شود. پیش از تأسیس موزه، از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۵، آثاری از دوره‌های مختلف تاریخی نیز در این مکان به نمایش گذاشته شده بود. موزه ایلخانی مراغه با گردآوری و نمایش صدها اثر ارزشمند، شامل انواع سفال، کاشی، سکه، فلز، شیشه و کتابت، به عنوان یک منبع غنی برای مطالعات و پژوهش‌های مربوط به این دوره تاریخی مطرح است.
آثار جاودانه مقبره‌ی برجسته اوحدی در مراغه
مقبره اوحدی در مراغه به واسطه طراحی خلاقانه و اجرای منحصر به فرد، و برخورداری از ویژگی‌های معماری ایرانی و اسلامی، بدون شک یکی از بناهای برجسته به حساب می‌آید. این بنا در ابتدا موجب تأسیس تنها موزه ایلخانی کشور در نزدیکی خود شد و اکنون نیز به عنوان محل اجرای طرح اوحدیه شناخته می‌شود.
معماری این بنا و ساختمان آجری مجاور آن به قدری جذاب است که در طول سال‌های گذشته همواره مورد توجه قرار گرفته است. همچنین، پیکر مطهر «میرزاحسین کریمی مراغه‌ای»، شاعر مشهور آذربایجان و ایران، در کنار این بنا آرام گرفته و این امر زمینه‌ای را برای اجرای طرح اوحدیه از سوی شهرداری فراهم کرده است.
مقبره اوحدی: نمادی از ویژگی‌های معماری ایرانی – اسلامی
مقبره اوحدی، که حدود پنجاه سال پیش به دست معمار برجسته‌ای به نام «حسین جودت» ساخته شده است، نمونه‌ای شگفت‌انگیز از ویژگی‌های معماری ایرانی – اسلامی به شمار می‌رود. این بنا شامل چهارطاقی‌هایی است که به سبک اشکانی و ساسانی طراحی شده‌اند.
در فرآیند طراحی و ساخت این مقبره، از طاق‌ها و قوس‌های تیزه‌دار که از ویژگی‌های معماری اسلامی هستند، بهره گرفته شده است. با ابتکار و خلاقیت معمار، تغییراتی در چهارطاقی‌های اشکانی ایجاد شده و ورودی‌ها به جای قرارگیری در ضلع، به سمت راس انتقال یافته‌اند.
علاوه بر این، استفاده از سفره‌سازی و سکوسازی، که از ویژگی‌های معماری دوره هخامنشی به شمار می‌آید، به هدف زیباسازی و تجمل در این بنا به کار رفته است.
ترکیب عناصر و جزئیات سنتی با مصالح مدرن در این مقبره، ادامه‌دهنده رویکردهای معمارانی چون «اندره گدار» و «هوشنگ سیحون» است. این تأثیرات را می‌توان در سایر آثار این معماران، از جمله فرهنگستان نیاوران و موزه هنرهای معاصر تهران، مشاهده کرد.
کریمی مراغه‌ای، شاعر طنز در آرامش پارک موزه اوحدیه
آیین تشییع و تدفین استاد میرزا حسین کریمی مراغه‌ای در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ با حضور استاندار آذربایجان‌شرقی و جمعیتی چند هزار نفری از نقاط مختلف ایران و برخی کشورهای همسایه در زادگاه این شاعر آئینی و دارنده نشان درجه یک هنری برگزار شد. پیکر وی در کنار مزار اوحدی مراغه‌ای به خاک سپرده شد.
استاد کریمی که دارای نشان درجه یک هنری است، در سال ۱۳۹۹ به پاس ۸۹ سال فعالیت هنری و ادبی خود، گواهینامه هنری درجه یک شعر آئینی کشور را دریافت کرد. این نشان به خاطر سرودن بیش از ۳۵۰ هزار بیت شعر اجتماعی، طنز، مداحی و مرثیه به وی اعطا شد.
اشعار اجتماعی و طنز استاد کریمی در قالب ۲۵ جلد کتاب رنگارنگ منتشر شده و اشعار مرثیه و مداحی وی نیز در ۳۰ جلد به چاپ رسیده است.
این شاعر معاصر آذربایجان در سال ۱۳۱۰ در مراغه به دنیا آمد و زندگی‌اش را در این شهر سپری کرد. وی ادامه‌دهنده سبک سنتی و کلاسیک شعر است و در اشعار طنز خود به نقد آداب و رسوم زمانه‌اش پرداخته است.
اکثر اشعار او به زبان ترکی آذربایجانی سروده شده‌اند، اما به دلیل پایبندی به سبک قدیم و اوزان شعری، با اصطلاحات و تعبیرات عربی و فارسی نیز آمیخته‌اند.
نظرات کاربران