محققان موفق به طراحی نانومیلههای طلا شدهاند که روی ایمپلنتها قرار میگیرند و از بروز عفونت در محل قرارگیری آنها جلوگیری میکنند.
به نقل از نیواطلس، وقتی فردی یک ایمپلنت، مانند لگن مصنوعی، دریافت میکند، خطر عفونت در محل ایمپلنت وجود دارد. بر اساس یک تحقیق جدید، پوششی از نانومیلههای طلا که قابلیت سرکوب باکتریها را دارند، میتواند به طور مؤثری از بروز چنین عفونتی جلوگیری کند.
عفونتهای باکتریایی در محل نصب ایمپلنتها میتوانند بسیار خطرناک باشند و ممکن است به مشکلاتی مانند تضعیف پیوند بین ایمپلنت و استخوان منجر شوند. در چنین شرایطی، جلوگیری از شکست زودهنگام فرایند نصب ایمپلنت ضروری است.
اکنون برخی از مؤسسات تحقیقاتی در حال توسعه پوششهای آنتیبیوتیکی برای ایمپلنتها هستند تا به آنها کمک کنند از عفونتهای اولیه عبور کنند. با این حال، برخی از این مواد بهطور مداوم و بدون توجه به وضعیت محل ایمپلنت، بار آنتیبیوتیکی خود را آزاد میکنند. استفاده بیرویه از داروها میتواند به ایجاد مقاومت در باکتریها منجر شود و اثرگذاری آنتیبیوتیکها را کاهش دهد. در همین راستا، تحقیق جدید به بررسی استفاده از نانومیلههای طلا پرداخته است.
محققان دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد موفق به ابداع ذرات نانویی شدهاند که به سادگی بر روی سطوح ایمپلنتها قابل استفاده هستند و هماکنون بر روی سطوح شیشهای در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتهاند. این نانومیلهها پس از نصب با فاصلهای معین بر روی سطح قرار میگیرند و در مجموع ۱۱ درصد از مواد زیرین را پوشش میدهند.
تا زمانی که این نانومیلهها در معرض نور مادون قرمز قرار نگیرند، کاملاً خنثی باقی میمانند. اما پس از تابش اشعه مادون قرمز، الکترونهای لایههای سطحی آنها به حرکت درآمده و این واکنش تولید گرما میکند که منجر به نابودی هرگونه میکروب روی سطح ایمپلنت میشود. هنگام استفاده از این نانومیلهها بر روی ایمپلنت، نور بهطور خارجی به آن تابانده میشود و از طریق پوست و بافت به سطح ایمپلنت میرسد.
نکته قابل توجه این است که اثر گرمایشی محدود به ناحیه ایمپلنت است و تأثیر چندانی بر بافتهای اطراف ندارد. برخی از سلولهای بافتی که به طور مستقیم با نانومیلهها در تماس هستند، ممکن است از بین بروند، اما محققان بر این باورند که این موضوع چندان مشکلساز نیست، چرا که تعداد اندکی از سلولهای آسیبدیده به سرعت توسط بدن ترمیم خواهند شد.
به گفته محققان، یکی از نکات کلیدی در این تحقیق تعیین اندازه نانومیلهها است. همچنین کنترل شدت نور مادون قرمز برای تنظیم میزان گرمای تولیدی نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است.
نظرات کاربران