تیم کالج کینگ لندن امیدوار است این دستاورد، انقلابی در مراقبت‌های دندانی ایجاد کند.
دانشمندان برای اولین بار موفق به رشد دندان انسان در آزمایشگاه شدند.
پژوهشگران کالج کینگ لندن می‌گویند این دستاورد می‌تواند در آینده به بیماران امکان دهد تا دندان‌های از دست‌رفته خود را دوباره رشد دهند و جایگزینی برای پرکردن دندان یا ایمپلنت‌های دندانی ارائه کند.
این تیم ماده‌ای توسعه داده‌اند که محیط لازم برای رشد دندان را شبیه‌سازی می‌کند و به سلول‌ها امکان می‌دهد تا سیگنال ارسال کنند و روند تشکیل دندان را آغاز کنند.
دکتر آنا آنجلووا وولپونی، مدیر دندان‌پزشکی ترمیمی در کالج کینگ، گفت این پژوهش می‌تواند «انقلابی در مراقبت‌های دندانی» ایجاد کند.
در این مطالعه آمده است که برخی حیوانات مانند کوسه‌ها و فیل‌ها توانایی رشد مجدد دندان‌هایشان را دارند، اما انسان‌ها تنها یک سری دندان دائمی در بزرگسالی دارند.
پژوهشگران معتقدند توانایی بازسازی دندان می‌تواند گامی بزرگ در پیشرفت علم دندان‌پزشکی باشد.
برخلاف ایمپلنت‌ها و پرکردگی‌ها که ثابت هستند و در گذر زمان نمی‌توانند خود را تطبیق دهند، این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه یک دندان رشد‌یافته در آزمایشگاه با استفاده از سلول‌های خود بیمار می‌تواند با فک ادغام شود و مانند یک دندان طبیعی، خودش را ترمیم کند.
این پژوهش با همکاری کالج امپریال لندن انجام شده و بیش از یک دهه در دست توسعه بوده است.
«پرکردگی‌ها ساختار دندان را ضعیف می‌کنند»
ژوچن ژانگ، پژوهشگر در دانشکده دندان‌پزشکی، علوم دهان و جمجمه‌صورت، گفت: «پرکردگی‌ها بهترین راه‌حل برای ترمیم دندان‌ها نیستند. در طول زمان، آن‌ها ساختار دندان را ضعیف می‌کنند، عمر محدودی دارند و می‌توانند منجر به پوسیدگی بیشتر یا حساسیت شوند.»
او افزود: «ایمپلنت‌ها نیاز به جراحی تهاجمی دارند و باید به‌خوبی با استخوان آلوئول فک ترکیب شوند. هر دو راه‌حل مصنوعی هستند و عملکرد طبیعی دندان را به‌طور کامل بازنمی‌گردانند، که ممکن است در بلندمدت عوارضی به همراه داشته باشد.»
«اما دندان‌های رشد‌یافته در آزمایشگاه به‌طور طبیعی بازسازی می‌شوند، در فک ادغام می‌گردند، و مانند دندان واقعی عمل می‌کنند. این دندان‌ها قوی‌تر، بادوام‌تر، و بدون خطر پس‌زده شدن هستند، و راه‌حلی زیستی و پایدارتر از پرکردگی یا ایمپلنت به شمار می‌روند.»
تلاش‌های پیشین برای بازسازی این فرآیند در آزمایشگاه ناموفق بودند، چرا که سلول‌ها قادر به برقراری ارتباط مؤثر با یکدیگر نبودند.
دو رویکرد ممکن
پژوهشگران اکنون در حال بررسی دو رویکرد احتمالی هستند: رشد یک دندان کامل در آزمایشگاه و سپس کاشت آن، یا قرار دادن سلول‌های اولیه دندان مستقیماً در فک بیمار، جایی که بتوانند به رشد خود ادامه دهند.
آقای ژانگ اضافه کرد: «ما ایده‌های مختلفی برای قرار دادن دندان‌ها در دهان داریم. می‌توانیم سلول‌های جوان دندان را در محل دندان از دست‌رفته پیوند بزنیم و اجازه دهیم در داخل دهان رشد کنند.»
«یا این‌که دندان کامل را در آزمایشگاه ایجاد کرده و بعداً در دهان بیمار قرار دهیم. در هر دو حالت، باید فرآیند بسیار ابتدایی رشد دندان را در آزمایشگاه آغاز کنیم.»
دکتر وولپونی نیز افزود: «با پیشرفت این حوزه، به‌کارگیری چنین تکنیک‌های نوآورانه‌ای می‌تواند انقلابی در مراقبت‌های دندانی ایجاد کند و راه‌حل‌هایی پایدار و مؤثر برای ترمیم و بازسازی دندان ارائه دهد.»
لینک منبع خبر : telegraph
نظرات کاربران