غلامرضا زارع، رئیس اداره محیط زیست مراغه اظهار داشت: «شکار در این منطقه حتی در صورتی که شکارچیان دارای پروانه شکار باشند، ممنوع است.» او همچنین افزود: «متأسفانه از این شکارچیان غیرمجاز لاشه هشت کبک کشف شد.»
زارع ادامه داد: «این شکارچیان با اسلحه شکاری مجوزدار نسبت به شکار کبک اقدام کرده‌اند و در بازرسی‌ها ۷۶ فشنگ و دو دستگاه بی‌سیم نیز از آنان به دست آمده است.»
وی تأکید کرد که اقدامات قانونی لازم در این خصوص انجام خواهد شد و محیط زیست باید به عنوان یک اولویت مورد توجه قرار گیرد.
رییس اداره محیط زیست مراغه از همکاری برخی اهالی روستای «یایشهری» با شکارچیان غیرمجاز خبر داد و گفت: «متأسفانه این افراد در شکار غیرمجاز دخالت داشته و سه نفر از شکارچیان غیرمجاز را فراری دادند.»
غلامرضا زارع ادامه داد: «شکار در این منطقه نه تنها موجب بر هم خوردن تعادل تنوع زیستی می‌شود، بلکه عواقب منفی دیگری نیز به دنبال دارد. افزایش آفت‌های اراضی کشاورزی و هجوم حیوانات وحشی به مناطق مسکونی به دلیل بر هم خوردن زنجیره غذایی از دیگر نتایج ناگوار این فعالیت‌های غیرمجاز است.»
زارع بر لزوم آگاهی‌رسانی به روستاییان و ایجاد همکاری‌های بیشتر برای حفاظت از محیط زیست تأکید کرد.
چرا باید همه برای حفاظت از منطقه صوفی‌چای اقدام کنند؟
غلامرضا زارع، رییس اداره محیط زیست مراغه، بر ضرورت حفاظت از منطقه صوفی‌چای تأکید کرد و گفت: «این منطقه به دلیل وجود پوشش گیاهی و جانوری ارزشمندی مانند لاله‌های واژگون و قزل‌آلای خال قرمز، به عنوان یک منطقه حفاظت‌شده محسوب می‌شود و حفاظت از آن وظیفه‌ای همگانی است.»
زارع افزود: «ماهی قزل‌آلای خال قرمز یکی از گونه‌های نادر در سطح کشور است و تنها در چند منطقه از جمله مراغه و لرستان یافت می‌شود. همچنین لاله‌های واژگون سهند نیز دارای اهمیت ویژه‌ای هستند.»
وی ادامه داد: «روستاهای یایشهری و کرده‌ده مراغه، دسترسی بیشتری به این پوشش گیاهی و جانوری ارزشمند دارند و بنابراین باید توجه بیشتری به حفاظت از این منطقه داشته باشند.»
رییس اداره محیط زیست مراغه همچنین به چرای بی‌رویه دام به عنوان یکی از عوامل تخریب پوشش گیاهی این منطقه اشاره کرد و گفت: «این فعالیت، به همراه برداشت بی‌رویه گیاهان خوراکی، می‌تواند منجر به انقراض برخی گونه‌های گیاهی شود.»
زارع بر لزوم مدیریت مناسب چرای دام در مراتع سهند تأکید کرد و افزود: «برای حفظ تنوع زیستی در منطقه حفاظت‌شده صوفی‌چای، ضروری است که همه اهالی در این زمینه مشارکت کنند و دغدغه حفاظت از محیط زیست را در نظر داشته باشند.»
رودخانه دائمی صوفی‌چای از کوه‌های سهند سرچشمه می‌گیرد و با عبور از مناطق روستایی و داخل شهر مراغه، به سمت دریاچه ارومیه روانه می‌شود.
منطقه حفاظت‌شده صوفی‌چای مراغه به منظور حفظ ماهی قزل‌آلای خال قرمز در سال ۱۳۹۱ به ثبت رسید و شامل ۱۳ هزار هکتار از اراضی غربی سهند است. متأسفانه، برخی دیگر از گونه‌های گیاهی و جانوری این منطقه، از جمله خرس‌ها، قوچ‌میش‌ها، پرندگان و ماهی قزل‌آلا، در حال انقراض هستند. به گفته کارشناسان، نجات این گونه‌ها نیازمند تصویب مجلس شورای اسلامی برای تأمین اعتبار و فراهم آوردن یک دوره تنفس پنج‌ساله است.
کارشناسان بر این باورند که سهند دیگر قادر به تحمل این میزان بهره‌برداری نیست و باید به مدت پنج سال به حال خود رها شود. این مسئله به تأمین اعتبار در بودجه سال آینده و در حقیقت به تصویب مجلس نیاز دارد. دولت نیز می‌تواند با ارائه یک لایحه به این موضوع ورود کند.
همزمان با این دوره تنفس پنج‌ساله، باید مدیریت حفاظت محیط زیست در دامنه‌های سهند اعمال شود و زیستگاه‌های در حال نابودی تحت نظارت سازمان محیط زیست قرار گیرند تا بر اساس دستورالعمل‌های مشخص مورد حفاظت قرار گیرند.
در این راستا، ضروری است که تمامی اهالی و ارگان‌های دولتی با سازمان محیط زیست همکاری کنند و مدیریت شهرستان نیز باید در این زمینه همکاری لازم را داشته باشد. حتی اداره منابع طبیعی نیز باید برنامه‌های حفاظتی برای حفاظت از مراتع سهند تدوین کند.
تعادل گیاهی و زیستی منطقه به وجود کوه سهند وابسته است. این رشته کوه که به طول ۵۰ کیلومتر از غرب به شرق کشیده شده، یکی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های کشور و حتی خاورمیانه به شمار می‌رود و شامل هزاران هکتار اراضی دامنه‌ای است.
سهند در طول سال‌های متمادی باعث ایجاد تعادل در زیست‌جانوری و گیاهی و نیز تحولات آب و هوایی و جغرافیایی در شمال غرب کشور شده است. با این حال، بروز تحولات و آسیب‌های جدی به این سلسله کوه‌های زیبا در سال‌های اخیر، نگرانی‌های عمیقی را برای دوستداران و کارشناسان محیط زیست به وجود آورده است.
شکار غیرمجاز، چرای بی‌رویه دام‌ها، و توسعه بی‌رویه باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی در غفلت نهادهای مسئول و تعرض برخی از ساکنان منطقه، موجب تخریب جدی پوشش گیاهی و جانوری و کاهش منابع آب زیرزمینی در این ناحیه شده است. این وضعیت می‌تواند عواقبی جبران‌ناپذیر و حتی وخیم‌تر از بحران آب دریاچه ارومیه برای اکوسیستم منطقه به همراه داشته باشد و لازم است قبل از رسیدن به مراحل بحرانی، مورد توجه مسئولان قرار گیرد.
پیامدهای ناشی از این آسیب‌ها به‌طور قطع در میان‌مدت و درازمدت می‌تواند ذخایر غنی و بی‌نظیر سهند را به بیابانی بی‌آب و علف تبدیل کند و علاوه بر نابودی کشاورزی، تغییرات شدید آب و هوایی را در منطقه به همراه داشته باشد.
این خطرات عظیم می‌تواند کشور را با چالش‌های بزرگ اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی در این منطقه حساس مواجه کند و جبران این آسیب‌ها ممکن است سال‌ها به طول انجامد.
نظرات کاربران