جاش گلاکشتاین: نمایش حیوانات در خطر انقراض با مجسمه‌ها

اگر وارد استودیوی خانگی جاش گلاکشتاین شوید، خود را در یک جنگل مقوایی فوق‌العاده خواهید یافت که از حیات وحش سرشار است.

هر گوشه‌ای مملو از زندگی است، از مجسمه‌های شیرهای باشکوه که قلمرو خود را زیر نظر دارند تا غول‌های مهربانی مانند فیل‌ها، زرافه‌ها و اورانگوتان‌ها. و اگر لاک‌پشتی از جزایر گالاپاگوس را دیدید که روی زمین حرکت می‌کند، تعجب نکنید.

در حالی که اکثر هنرمندان به رسانه‌های سنتی پایبند هستند، جاش گلاکشتاین که در شبکه‌های اجتماعی محبوب شده، زیبایی و پتانسیل را در مواد بازیافتی و پیدا شده می‌بیند. و یک ماده خاص، به‌ویژه، قلب او را تسخیر کرده است: مقوا.

او به یورونیوز فرهنگ می‌گوید: “مقوا از همه جا می‌آید، بنابراین همیشه به روش‌های کمی متفاوت ساخته می‌شود. به نظر می‌رسد که این ماده بسیار غنی است، اما به قدری در دسترس است که واقعاً هر کسی می‌تواند آن را به دست آورد و با آن کار کند.”

برای او، مواد بازیافتی دارای امکانات بی‌پایانی هستند: “من می‌توانم از مقوای موج‌دار برای نمایش چین‌های صورت یک اورانگوتان یا از کاغذ چروکیده برای به تصویر کشیدن عمق و خرد پوست یک فیل استفاده کنم.”

عشق به حیوانات و هنر

از کودکی، گلاکشتاین به دو چیز علاقه‌مند بوده است: هنر و حیوانات.

با داشتن زمینه‌ای در پرتره‌سازی سنتی از طریق تحصیل در مدرسه هنر، مسیر هنری جاش به شکلی غیرمنتظره تغییر کرد، زمانی که او شروع به آزمایش با مواد بازیافتی کرد.

او به یورونیوز فرهنگ می‌گوید: “وقتی چیزی می‌دیدم، شروع می‌کردم به تصور این که چگونه می‌توانم آن را تغییر دهم و به چیزی دیگر تبدیل کنم. و معمولاً این کار را با حیوانات انجام می‌دادم.”

“فقط از کنار یک صندلی جداشده روی زمین رد می‌شدم و فکر می‌کردم که آیا می‌توان از پایه‌های آن یک هشت‌پا ساخت؟ و فکر می‌کنم این یک نوع فرار واقعی از سنت‌های پرتره‌سازی و نیاز به به تصویر کشیدن چیزی به طور کامل و بی‌نقص بود.”

پس از دانشگاه، گلاکشتاین تصمیم گرفت به مدت یک سال سفر کند؛ سفری که تأثیر عمیقی بر زندگی و کار او داشت. او یک سال شگفت‌انگیز را در سراسر جنوب شرق آسیا گذراند، از جمله چهار ماه تحول‌آفرین در هند، جایی که در یک جامعه زاغه‌نشین در راجستان تدریس کرد.

او می‌گوید: “هند کشوری است که بخش عمده‌ای از الهاماتم را از آنجا گرفتم؛ رنگ‌ها، فرهنگ، حیوانات و شهرهای مختلف.”

پس از تکمیل مجموعه‌ای از آثار سفرهایش که شامل مجسمه‌های شترهای الهام‌گرفته از زمانش در هند بود، او به یک ماجراجویی دیگر، این بار به آمریکای جنوبی و مرکزی رفت. او با لاک‌پشت‌ها در جزایر گالاپاگوس روبرو شد، با کوسه‌های سرچکشی غواصی کرد و در کاستاریکا به عنوان داوطلب به بازپروری میمون‌های زوزه‌کش و تنبل‌ها کمک کرد.

با وجود تجربیات شگفت‌انگیز، همیشه “حس اندوهی” در گلاکشتاین وجود داشت. او می‌گوید: “ما بسیاری از این اکوسیستم‌ها را نابود کرده‌ایم و به‌ویژه شما می‌توانید زباله‌های پلاستیکی را تقریباً در هر نقطه‌ای از جهان ببینید. من در مکان‌های واقعاً دورافتاده غواصی می‌کردم و همچنان قوطی‌های نوشابه، سیگار و بطری‌ها را در سواحل می‌دیدم. این باعث شد که به عمق آسیبی که به دنیای خود وارد کرده‌ایم پی ببرم.”

چگونه او مجسمه‌های حیوانات را می‌سازد؟

رویکرد گلاکشتاین به مجسمه‌سازی هم روش‌مند و هم شهودی است. او معمولاً به طور همزمان بر روی چندین مجسمه کار می‌کند، روشی که به او امکان می‌دهد تا در کار خود به حفظ شتاب و تازگی بپردازد.

او می‌گوید: “من اغلب به طور همزمان بر روی پنج یا شش مجسمه کار می‌کنم. فرآیند اولیه مشابه این است که یک کودک مجسمه‌ای از مقوا می‌سازد، با قرار دادن مقواها در کنار هم برای ایجاد برش‌ها و ساختن فرم.”

با نزدیک شدن مجسمه‌ها به مرحله نهایی، گلاکشتاین بر روی جزئیات دقیق‌تر تمرکز می‌کند و با مقوای لایه‌نازک‌تر، کاغذ و برش‌های مجلات کار می‌کند.

او می‌گوید: “همیشه می‌خواهم مردم رابطه عاطفی با حیوانات برقرار کنند، همان‌طور که خودم احساس می‌کنم. بنابراین آن جزئیات کوچک، شدت چشم‌ها و جایگذاری ویژگی‌های مختلف، چیزهایی هستند که بیشترین زمان را از من می‌گیرند.”

او تاکنون از طریق آثارش بیش از 10,000 پوند برای خیریه‌های حفاظت از حیات‌وحش جمع‌آوری کرده و دنبال‌کنندگان بیش از 200 هزار نفر در اینستاگرام جذب کرده است.

سال گذشته، او نمایشگاه انفرادی با عنوان «TRAFFICKED» در گالری وولف برگزار کرد که بر روی حیوانات بیشترین قاچاق جهان، از جمله یوزهای برفی، ببرها، پانگولین‌ها و فیل‌ها تمرکز داشت. 10% از فروش‌ها به WWF UK اختصاص یافت که به ترمیم زیستگاه‌ها و گونه‌های در خطر کمک می‌کند.

گلاکشتاین امیدوار است که به استفاده از استعداد و پلتفرم خود برای حمایت از این اهداف و افزایش آگاهی در مورد اهمیت حفاظت از تنوع زیستی سیاره‌مان ادامه دهد.

در نهایت، اگر اکنون به‌طور جمعی اقدام نکنیم، تنها جایی که ممکن است بتوانیم این موجودات شگفت‌انگیز را ببینیم، شاید فقط در یک مجسمه مقوایی باشد.

منبع:euronews