مراغه –پایگاه خبری هامپوئیل به نقل از ایرنا – آیین نکوداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی با حضور پرشور جمعی از فرهیختگان، ادبدوستان و هنرمندان مراغهای در کتابخانه اوحدی این شهرستان برگزار شد.
«پری اسدی» رئیس کتابخانههای عمومی مراغه، دوشنبهشب در حاشیه این مراسم اظهار کرد: در این آیین، استادان برجستهای از دانشگاههای معتبر کشور به ایراد سخنرانی پرداختند که از جمله آنان میتوان به دکتر کاوه عباسی، دکتر عیسی سلیمانی و دکتر ودود دوستی اشاره کرد.
وی همچنین از برگزاری کارگاه آموزشی تخصصی در زمینه فردوسیشناسی با حضور «خسرو باقری»، تاریخپژوه و استاد هنر ایرانی خبر داد و افزود: در این نشست، فردوسی به عنوان یکی از ارکان ادبیات حماسی ایران مورد تحلیل و بازشناسی قرار گرفت.
اسدی با اشاره به برگزاری ورکشاپ نقاشی ویژه دانشجویان در حاشیه این برنامه گفت: آثار تولیدشده در این کارگاه در قالب نمایشگاهی به نمایش گذاشته خواهد شد و به برگزیدگان نیز جوایزی اهدا میشود.
رئیس کتابخانههای عمومی مراغه همچنین از برپایی نمایشگاهی از آثار فردوسی و دیگر نویسندگان حوزه شعر فارسی خبر داد و افزود: هدف اصلی این برنامهها گسترش فرهنگ مطالعه، پاسداشت زبان فارسی و آشنایی نسل جوان با گنجینههای ادبی کشور است.
یادآور میشود، حکیم ابوالقاسم فردوسی با سرایش شاهنامه نه تنها زبان فارسی را از خطر فراموشی رهانید، بلکه روایتگر شکوه هویت فرهنگی ایران زمین شد و نام خود را در حافظه تاریخی این سرزمین جاودانه ساخت.
به باور استادان ادب و ایرانشناسی، میراث گرانسنگ فردوسی فراتر از یک اثر ادبی صرف است؛ او پلی استوار میان زبان، فرهنگ و تاریخ ایرانزمین بنا نهاد که تا به امروز نیز در گستره ایران فرهنگی تأثیرگذار و درخور تأمل است.
بیستوپنجم اردیبهشتماه، روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بلندآوازه پارسیگوی و خالق شاهنامه، فرصتی مغتنم است تا بار دیگر عظمت نقش او را در پاسداری از زبان و فرهنگ ایران بازخوانی کنیم.
فردوسی در روزگاری که زبان فارسی در آستانه خاموشی و فراموشی قرار داشت، با سرودن شاهنامه نهتنها آن را احیا کرد، بلکه پشتوانهای سترگ برای تداوم هویت ایرانی و پایداری فرهنگی این سرزمین پدید آورد.
شاهنامه تنها روایت منظومی از شاهان و پهلوانان باستان نیست؛ بلکه تبلوری است از فرهنگ، خرد، و جهانبینی ایرانی، که با زبانی فاخر و نگاهی ژرف به انسان و زندگی، توانسته است در گذر قرون، جایگاهی ماندگار در دل و زبان مردم بیابد و پژواکش تا دورترین افقهای جهان طنینانداز شود.
نظرات کاربران