برخی از آثار هنری لئوناردو داوینچی به مضامین مذهبی پرداخته‌اند و همین امر منجر به تفسیرهای گوناگونی از آن‌ها شده و تأثیر چشمگیری بر هنر و فرهنگ داشته است. یکی از این آثار برجسته، شاهکاری است به نام «شام آخر».
لئوناردو داوینچی، نقاش افسانه‌ای قرن پانزدهم، میراث بی‌نظیری از خود به جا گذاشته است. این هنرمند برجسته، با خلق آثاری که نقش مهمی در پیشبرد جنبش رنسانس داشتند، سهم بسزایی در تاریخ هنر ایفا کرد.
به گزارش ایسنا، آثار هنری داوینچی همواره تحسین منتقدان و عموم مردم را به دلیل ظرافت، معانی پنهان و جذابیت‌های هنری برانگیخته است. اما برخی از آثار او، با اشاره به مفاهیم مذهبی، تفسیرهای متعددی را به خود جلب کرده و تأثیری عمیق بر هنر و فرهنگ داشته‌اند. یکی از این شاهکارها، نقاشی «شام آخر» است.
داوینچی کار بر روی این نقاشی دیواری را در سال ۱۴۹۵ آغاز کرد و سه سال بعد، در ۱۴۹۸، آن را به پایان رساند. این نقاشی که بر روی دیوار کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه در میلان خلق شده، به عنوان یکی از مشهورترین آثار داوینچی شناخته می‌شود. ابعاد اصلی این نقاشی ۴.۶ متر در ۸.۸ متر است.
موضوع این نقاشی به آخرین شام مسیح با حواریونش، پیش از خیانت یهودا، اشاره دارد. این اثر در واقع تفسیری مصور از وقایعی است که در «عهد جدید» روایت شده است. نقاشی لحظه‌ای را به تصویر می‌کشد که مسیح اعلام می‌کند یکی از حواریون به او خیانت خواهد کرد. در ادامه به چند نکته مهم درباره این نقاشی اشاره می‌شود:
تنها بخش کمی از نقاشی اصلی باقی مانده است
وقتی داوینچی شروع به خلق این اثر کرد، مهارت زیادی در نقاشی دیواری نداشت. او ابتدا کمی تمرین کرد و سپس رنگ‌آمیزی را روی گچ خشک دیوار آغاز کرد. به همین دلیل، نقاشی در گذر زمان آسیب دید و حتی در طول خلق آن نیز مشکلاتی مانند پوسته‌پوسته شدن به وجود آمد. داوینچی برای رفع این مشکلات با چالش‌های زیادی مواجه شد. در طول سال‌ها، بارها تلاش‌هایی برای مرمت آن انجام شده است، اما امروزه تنها بخش کمی از شاهکار اصلی باقی مانده است.
این نقاشی لحظه‌ای حساس را به تصویر می‌کشد
نقاشی «شام آخر» لحظه حساس آخرین وعده غذایی مسیح با ۱۲ حواریونش را به تصویر می‌کشد. حالات چهره حواریون در این نقاشی، آن را به یک اثر هنری چشمگیر تبدیل کرده است.
این نقاشی در موزه نگهداری نمی‌شود
برخلاف دیگر آثار «لئوناردو داوینچی»، نقاشی «شام آخر» در هیچ موزه‌ای قرار ندارد. این اثر در کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه واقع شده است و جابه‌جا کردن آن به دلیل حساسیت و خطرات بالایی که دارد، ممکن نیست.
این نقاشی فرسکو نیست
برخلاف تصور عمومی، این نقاشی مشهور را نمی‌توان یک فرسکو دانست، زیرا فرسکوها روی گچ خشک نقاشی نمی‌شوند.
این نقاشی بارها مرمت شده است
نقاشی «شام آخر» که به عنوان یکی از مشهورترین آثار مسیحی شناخته می‌شود، برای حفظ شدن در طول زمان بارها مرمت شده است. استفاده داوینچی از تکنیک «چسب رنگ» موفقیت‌آمیز نبود و رنگ‌ها از اوایل قرن شانزدهم شروع به پوسیدگی و پوسته‌پوسته شدن کردند. چندین پروژه مرمتی انجام شد تا بخشی از نقاشی اصلی باقی بماند.
اهمیت ریاضیات در نقاشی
همان‌طور که معروف است، داوینچی در آثار خود از ریاضیات بهره می‌برد و «شام آخر» نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این نقاشی، عدد ۳ به شکل‌های مختلفی به نمایش درآمده است که نمادی از تثلیث مقدس است. حواریون در گروه‌های ۳ نفره تقسیم شده‌اند و ۳ پنجره در پشت آن‌ها دیده می‌شود. همچنین، عیسی به شکل یک مثلث در نقاشی جای گرفته است.
«داوینچی» که اغلب با عنوان «مرد رنسانس» شناخته می‌شود، در زمینه‌های مختلفی مانند مهندسی، اختراع، طراحی، نقاشی و معماری مهارت داشت. با اینکه بسیاری از آثار هنری او به شهرت جهانی دست یافته‌اند، اما نقاشی «مونالیزا» که زنی را با لبخندی محو به تصویر می‌کشد، به عنوان مشهورترین اثر هنری او شناخته می‌شود.
مانند بسیاری از هنرمندان هم‌عصر خود، داوینچی نیز نقاشی‌هایی با موضوعات مذهبی خلق کرد که یکی از آن‌ها «مریم مقدس و کودک به‌همراه حنای قدیس» است. خودنگاره «تصویر مردی با گچ قرمز» نیز از دیگر آثار معروف او به شمار می‌آید.
نظرات کاربران